WNIKNIĘCIE 4% WILGOCI ZMNIEJSZA SKUTECZNOŚĆ IZOLACJI O 70%.
Wilgotna izolacja nie może izolować. Wybierz odpowiedni materiał izolacyjny do swojego zastosowania.
Kondensacja jest jak deszcz w pomieszczeniach
Skroplona woda kapiąca z sufitu jest niepożądana dla użytkowników budynku, a także uszkadza powierzchnie i inne elementy w budynku. W przypadku kondensacji na izolowanym systemie, materiał izolacyjny - szczególnie materiały otwartokomórkowe - może ulec zamoczeniu. Ponieważ woda ma znacznie wyższą przewodność cieplną niż izolacja, absorpcja wilgoci zawsze prowadzi do wzrostu przewodności cieplnej materiału i zmniejszenia jego wydajności izolacyjnej. W wielu przypadkach uszkodzona izolacja jest niewidoczna i dlatego nie można jej usunąć po wystąpieniu szkody.
Zapobiegaj kondensacji, utrzymując temperaturę powierzchni izolacji na poziomie równie wysokim, jeśli nie wyższym, niż temperatura punktu rosy.
Powietrze, które nas otacza składa się z różnych gazów i pary wodnej. W zależności od otoczenia, zawartość pary wodnej w powietrzu może się bardzo różnić. Jednak zdolność powietrza do wchłaniania wilgoci w postaci pary wodnej jest ograniczona. Kondensacja zachodzi, gdy otaczające powietrze jest w 100% nasycone parą wodną. Punkt rosy odnosi się do temperatury, w której para wodna zawarta w powietrzu skrapla się w ciecz. W większości krajów temperatura systemu wody lodowej, systemu chłodniczego lub systemu kanałów chłodnego powietrza jest znacznie niższa niż średnia temperatura punktu rosy w pomieszczeniach. Takie zimne systemy szybko się pocą i są bardzo podatne na tworzenie się kondensacji na ich powierzchniach.
Test odporności na parę wodną różnych materiałów izolacyjnych
Renomowany Instytut Fraunhofera, największa w Europie organizacja badawcza zorientowana na zastosowania, przeprowadził badanie, aby lepiej zrozumieć wpływ wilgoci na trzy dobrze znane materiały izolacyjne, a mianowicie elastyczną piankę elastomerową (FEF), wełnę mineralną z pokryciem z folii aluminiowej oraz poliuretan (PUR) z pokryciem z folii z polichlorku winylu (PVC).
Eksperyment
Trzy rury testowe zostały zaizolowane i ustawione do pracy w temperaturze 20°C w komorze klimatycznej. Miało to na celu zapewnienie, że temperatura otoczenia 35°C i wilgotność względna 55% były stałe przez cały okres testowy wynoszący 33 dni. Dla zwiększenia realizmu, po przeciwnych stronach odcinka rury wywiercono dwa małe otwory o średnicy 5 mm na głębokość 5 mm w powierzchni. Ma to na celu symulację uszkodzenia systemu izolacyjnego, co w praktyce jest często regułą, a nie wyjątkiem. Pod koniec testu zmierzono ilość wilgoci, którą materiały izolacyjne wchłonęłyby w ciągu 33 dni.
Wyniki
Pod koniec 33 dni współczynnik oporu dyfuzyjnego pary wodnej (μ-value) był podobny dla FEF w obu nieuszkodzonych i uszkodzonych rurach i wynosił około 10,000. Współczynnik μ wełny mineralnej z powłoką aluminiową wynosił 7 053 w rurze nieuszkodzonej i 467 w rurze uszkodzonej. Wartość μ dla PUR z otuliną z PVC wynosiła odpowiednio 2,163 i 672.
PO 10 LATACH, ZAWARTOŚĆ WILGOCI W FEF JEST 4X MNIEJSZA NIŻ WE WŁÓKNIE MINERALNYM LUB PUR
Aby zbadać potencjalne długoterminowe skutki absorpcji wilgoci, Instytut Fraunhofera przeprowadził symulację zachowania się materiałów izolacyjnych w okresie dziesięciu lat. Przyjęto kilka założeń do tych obliczeń: rura będzie pracować w temperaturze przewodu 5°C w otoczeniu 35°C i wilgotności względnej 80%. Wyniki wskazują, że zawartość wilgoci w FEF będzie nadal poniżej 5%, podczas gdy zawartość wilgoci w wełnie mineralnej i PUR wzrośnie po dziesięciu latach odpowiednio do prawie 20% i 25%. Również wartość współczynnika λ dla FEF wzrosłaby tylko o 15%, podczas gdy dla wełny mineralnej i PUR wzrosłaby odpowiednio o 77% i 150%.
Test ten pokazuje, że elastyczne pianki elastomerowe o zamkniętych komórkach ze zintegrowaną barierą paroszczelną są bardziej tolerancyjne na małe defekty w izolacji w porównaniu do innych testowanych materiałów izolacyjnych.
Michaela Störkmann, Kierownik Techniczny EMEA (Europa, Bliski Wschód i Afryka)
Zewnętrzne bariery dla pary wodnej ulegają uszkodzeniu z upływem czasu
Materiały otwartokomórkowe, takie jak izolacja z wełny szklanej, są powszechnie stosowane, ale są podatne na wchłanianie wilgoci i wymagają cienkiej folii aluminiowej lub PCV jako bariery dla pary wodnej. Folia ta jednak łatwo ulega uszkodzeniu podczas instalacji i użytkowania. Para wodna może przenikać przez te rozdarcia i gromadzić się w otwartokomórkowym materiale izolacyjnym. Ponadto, trudno jest zapewnić odpowiednią lub jednolitą grubość izolacji w całym systemie, szczególnie wokół łuków i skomplikowanych kształtów. Dlatego też kondensacja może występować szczególnie w takich miejscach, jak wsporniki rur, kolanka, trójniki, zawory i armatura. Wilgoć gromadząca się z czasem nie tylko zmniejsza wydajność cieplną systemu, ale może również powodować poważne koszty napraw i degradacji strukturalnej z powodu takich problemów jak korozja pod izolacją.
ArmaFlex - preferowany standard przemysłowy
Dzięki wrodzonej barierze wodnej, budowanej komórka po komórce w lekkim i elastycznym ArmaFlex, każde uszkodzenie powierzchni lub rozdarcie materiału jest ograniczone tylko do uszkodzonego obszaru. ArmaFlex jest dostosowywany do lokalnych wymagań i często łączony z innymi produktami w rozwiązania hybrydowe.
ARMAGEL - MATERIAŁ IZOLACYJNY NOWEJ GENERACJI
ArmaGel jest krzemionkowym aerożelem izolacyjnym zgodnym z normą ASTM C1728. Dostępna w rozmiarach 5mm, 10mm, 15mm i 20mm, gama produktów ArmaGel firmy Armacell oferuje klientom większy wybór dla zastosowań przemysłowych w temperaturach pracy od -196 °C do +650 °C.
